دما یک عامل کلیدی است که بر عملکرد مواد داخلی موتور و راندمان کلی آن تأثیر می گذارد. این موتور از انواع مختلفی از مواد ، از جمله مواد عایق سیم پیچ ، مواد آهنربای دائمی و مواد تحمل تشکیل شده است. خواص این مواد با تغییر دما به طور قابل توجهی در نوسان است. به عنوان مثال ، مواد عایق سیم پیچ تمایل به سرعت بخشیدن به پیری در محیط های درجه حرارت بالا و در نتیجه تخریب عملکرد عایق بندی شده و در نتیجه خطر مدارهای کوتاه و خرابی را افزایش می دهد. ماده آهنربای دائمی ممکن است مقداری از مغناطیس خود را در دماهای بالا از دست بدهد و باعث می شود قدرت میدان مغناطیسی موتور ضعیف شود و بر روی گشتاور موتور و راندمان کلی تأثیر بگذارد. علاوه بر این ، مواد تحمل به دلیل روغن کاری ضعیف در دماهای بالا ، سایش را تسریع می کنند و عمر خدمات آنها را کوتاه می کنند.
دما همچنین تأثیر قابل توجهی در عملکرد الکتریکی موتور دارد. با افزایش دما ، مقاومت در برابر سیم پیچ موتور افزایش می یابد و در نتیجه باعث افزایش از دست دادن مس می شود و از این طریق باعث می شود راندمان عملیاتی موتور کاهش یابد. در عین حال ، محیط دمای بالا بر نفوذپذیری مغناطیسی موتور تأثیر می گذارد و در نتیجه تغییر در توزیع میدان مغناطیسی داخلی ایجاد می شود و بنابراین بر قدرت خروجی و پایداری عملکرد موتور تأثیر می گذارد. در شرایط دمای بالا ، افزایش استرس حرارتی داخلی موتور ممکن است منجر به خرابی الکتریکی مانند سیم پیچ های سست و ترک خوردگی لایه عایق شود و باعث به خطر انداختن عملکرد طبیعی موتور شود.
به عنوان بخش مهمی از موتور ، عملکرد سیستم روغن کاری نیز به میزان قابل توجهی تحت تأثیر دما قرار می گیرد. در محیط های درجه حرارت بالا ، ویسکوزیته روغن روغن کاری کاهش می یابد و در نتیجه تضعیف اثر روانکاری و افزایش اصطکاک و سایش یاتاقان های حرکتی و قطعات کشویی می شود. این نه تنها باعث کاهش کارآیی عملیاتی موتور می شود ، بلکه ممکن است باعث خرابی های مکانیکی جدی نیز شود. علاوه بر این ، محیط های درجه حرارت بالا باعث تسریع در اکسیداسیون و وخیم تر شدن روغن روغن کاری شده ، عمر خدمات آن را کوتاه می کند و از این طریق بر پایداری طولانی مدت موتور تأثیر می گذارد.
راندمان اتلاف گرما یک شاخص مهم برای اندازه گیری عملکرد حرکتی است و تأثیر دما بر راندمان اتلاف گرما را نمی توان نادیده گرفت. در محیط های با درجه حرارت بالا ، از بین بردن موثر گرما در داخل موتور دشوار است و در نتیجه باعث افزایش بیشتر دمای موتور می شود. این امر نه تنها باعث کاهش کارآیی عملیاتی موتور می شود ، بلکه ممکن است مکانیسم محافظت بیش از حد گرم را نیز ایجاد کند و باعث خاموش شدن موتور شود. برای بهبود راندمان اتلاف گرما ، معمولاً خنک کننده هوا اجباری یا خنک کننده مایع مورد نیاز است ، اما این اقدامات اغلب پیچیدگی سیستم و مصرف انرژی را افزایش می دهد.
درجه حرارت همچنین باعث ایجاد استرس مکانیکی در موتور هواکش ، بر پایداری و صحت موتور تأثیر می گذارد. در محیط های درجه حرارت بالا ، انبساط حرارتی و انقباض سرما در داخل موتور آشکارتر می شود و در نتیجه شل و تغییر شکل قطعات داخلی ایجاد می شود. این نه تنها بر کارآیی عملیاتی موتور تأثیر می گذارد ، بلکه ممکن است باعث خرابی مکانیکی جدی نیز شود. علاوه بر این ، استرس حرارتی در محیط های درجه حرارت بالا نیز ممکن است در سیستم کنترل موتور تداخل داشته باشد و بر قابلیت اطمینان و ثبات عملیاتی آن تأثیر بگذارد. $ $
